برآورد تمایل به پرداخت برای بیمه درمانی تکمیلی با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط (CV) و مدل رگرسیون لاجیت

خدمات درمانی دولتی در ایران بصورت محدود می­باشد و سهم پرداخت از جیب افراد از هزینه­های درمانی بالا می­باشد. بیمه تکمیلی، امکان خرید خدمات و پوشش بیمه­ای بیشتر و گسترده­تر را به افراد می­دهد و آنها را در مواجهه با مخارج سنگین درمانی محافظت می­کند. مشخص نبودن میزان تمایل به پرداخت برای بیمه­های تکمیلی یکی از موانع اصلی گسترش صنعت بیمه می­باشد. تحقیق حاضر به محاسبه میزان تمایل به پرداخت کارکنان کارگاه­های صنعتی کوچک در 7 منطقه تهران، شیراز و بندرعباس برای بیمه تکمیلی با استفاده از روش ‌ارزش­گذاری مشروط در سال 1396 پرداخته است. بر اساس نتایج بدست آمده از الگوی لاجیت، میزان تمایل به پرداخت بیمه درمانی تکمیلی برابر با 23/70 هزار تومان بوده است. همچنین وضعیت تحصیلات، وضعیت اشتغال، درآمد واقعی، سابقه بیماری، وضعیت سلامتی، تعداد مراجعه به پزشک، هزینه واقعی سلامت و رضایت از خدمات درمانی از عوامل اثرگذار بر روی تمایل به پرداخت افراد هستند.